Αυτή την εβδομάδα έφτασα πολύ κοντά στο να τα παρατήσω. Σκεφτόμουν συνέχεια ότι η ζωή μου τελείωσε. Ένιωθα ότι έχω πεθάνει και βλέπω από κάπου μια γυναίκα που μου μοιάζει λίγο, να προσπαθεί μάταια να ζήσει. Δεν ξέρω τι θα γίνει, τι θα κάνω, ξέρω μόνο ότι λογικά σε προηγούμενη ζωή, αν υπάρχει αυτό, πρέπει να ήμουν κάτι πολύ πολύ κακό! Λογικά ξαναλέω, γιατί τέτοια διαβολική, φρικιαστική, ανυπόφορα τρομακτική αρρώστια, δεν αξίζει σε ΚΑΝΕΝΑΝ.

😔

Έλεγα ότι όταν νιώθω χάλια δεν θα γράφω, αλλά τελικά νομίζω πως είναι λάθος να κρύβω αυτές τις σκέψεις, I’m only human after all. Συνεχίζουμε…