17 χρόνια ακριβώς!
Σεπτέμβριο του 2007 αντιλήφθηκα το πρώτο σύμπτωμα -μια παράξενη αδυναμία στον αριστερό καρπό- και άρχισα αργά αλλά αμείλικτα σταθερά να χάνω το σώμα μου! Όσοι με ξέρετε ή έχετε διαβάσει το βιβλίο μου, γνωρίζετε πόσο έχω παλέψει όλα αυτά τα χρόνια, να βρω τι έχω, τι είναι αυτό που προκαλεί τέτοια βλάβη στο σώμα και να το θεραπεύσω.
Το τελευταίο που έκανα μέσα στο καλοκαίρι, ήταν και ένας γονιδιακος έλεγχος που πρότεινε η νευρολόγος μου, διότι έχει βγει μια θεραπεία, αλλά μόνο για όσους έχουν την συγκεκριμένη γονιδιακή μετάλλαξη. Φυσικά και ΔΕΝ την έχω, πάει άλλη μία πιθανή εξήγηση.
Τις προάλλες έκανα τις καθιερωμένες αιματολογικες εξετάσεις που κάνω κάθε εξάμηνο, γενικές δηλαδή, και στο παραπεμπτικό πρόσεξα για πρώτη φορά ότι έγραψε διάγνωση. Που βέβαια όπως βλέπετε στη φωτογραφία, δεν είναι διάγνωση!
Το “τί έχω γιατρέ μου” φαίνεται ότι δεν θα απαντηθεί ποτέ, εκτός αν βρεθεί κάποιος Dr. House στο δρόμο μου κάποτε. Είμαι τυχερή μου λένε που έχει σταθεροποιηθεί η κατάσταση εδώ και πραγματικά νιώθω ευγνώμων για αυτό.
Όμως ώρες ώρες δεν αντέχω άλλο και απλά ήθελα να το μοιραστώ, γιατί εκτός από τη γκρίνια που έπρεπε να πετάξω από μέσα μου, μπορεί να με διαβάζει και ο Dr. House, ποτέ δεν ξέρεις…